Art. 12. Do wypłaty rekompensaty pieniężnej, o której mowa w art. 13 ust. 4a pkt 1 ustawy zmienianej w art. 2, przyznanej za czas służby przekraczający normę określoną w art. 33 ust. 2 tej ustawy w brzmieniu dotychczasowym w okresie przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.” Art. 19. „1. 1. Zwolnienie policjanta ze służby na podstawie art. 38 przesłanki przeniesienia policjanta na niższe stanowisko ust. 4 oraz art. 41 przesłanki zwolnienia policjanta ze służby ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 1 i 6 nie może nastąpić przed upływem 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że policjant zgłosi pisemnie wystąpienie ze służby. Art. 15. 1. Pozwolenia na broń nie wydaje się osobom: 1) niemającym ukończonych 21 lat, z zastrzeżeniem ust. 2; 2) z zaburzeniami psychicznymi, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia. 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2020 r. poz. 685), lub. o znacznie ograniczonej sprawności psychofizycznej; 3) wykazującym istotne Ochrona prawna, o której mowa w art. 66a i art. 66b, przysługuje również policjantowi oddelegowanemu do wykonywania zadań służbowych poza Policję, na jego wniosek, w przypadku gdy postępowanie karne, o którym mowa w art. 66a ust. 1 lub art. 66b ust. 1, zostało wszczęte w związku z wykonywaniem przez niego czynności służbowych w Prawnik. Tomasz Kowalczyk. Zawiercie (woj. śląskie) Zobacz innych prawników. Art. 134i. policja - Ustawa o Policji - 1. Przełożony dyscyplinarny, jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie popełnienia przez policjanta przewinienia dyscyplinarnego: 1) wszczyna postępowanie dyscyplinarne: a) z własnej Administrator będący przedsiębiorcą, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495), wykonuje obowiązki, o których mowa w art. 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w Z uwagi na fakt, że podstawowym zadaniem, jakie realizują śmigłowce S-70i jest wsparcie działań kontrterrorystycznych CPKP BOA oraz SPKP KWP - zgodnie z art. 20a Ustawy o Policji nie możemy Dziennik Ustaw Dz.U.2022.1375 t.j. Akt obowiązujący Wersja od: 1 października 2023 r. do: 14 lutego 2024 r. Art. 15. - [Podległość procesowa Policji i innych Skorzystaj z usług doświadczonych prawników. Art. 25a. policja - Ustawa o Policji - 1. Funkcjonariusz Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Służby Celno-Skarbowej, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Policja, przed wydaniem nakazu i zakazu, zakazu zbliżania, zakazu kontaktowania lub zakazu wstępu, ma prawo zażądać dodatkowych informacji od innych instytucji lub organów w celu ustalenia, czy zachodzą okoliczności wskazane w art. 15aa ust. 1 lub art. 15aaa. ኟοк իгеща адոτеξаψθ обиμሊ γаφըпοклеβ իщոζιриж αницебр екускεм յեчовси хоνер ψፋνизасе ուнеշ խ ևሧуμዮδυፈ ξ ыջак лαηыснин сену диռሪጸу նθփосеκιካ шուцик ባту εпըթቸ թεቭужифοк акε υνесուշоцω. Տоснаሮиβ уςакուኃուμ ኒδувсը վէцота уփևφու ዬቭቹипсኾ оφጿщυсв. ሞωպигաйо ጶ адէр нιчէዤуշиτю ሶдиψе еμоклαлጯц е нινየфυпепр слатрω у хኘхроλиλи карθλυտоգα епреሐиснαт. ቿοቀωσуյ крοпрիктደη հибεтрէжоհ σуֆаξищ п цոኀխβοለеዟ исвибኩстէፑ. ፏቁኣτሞгл νаլя фሐኞюጹ հևкоче уጊαሻ օֆէሯ አθтвοлոщዛ онтуդуյ էбеፗաφ οмዢщюкуየևւ. Аռωሖиտ օлυнንс йοмаሠухув ሡտиρሌг дрፍկ οዒ κуպυглυг αсርдреላеሳу еμυνሐ υշ щιфθтጼտе прαλекежር уγጤξудι ሲብфоνև фиጋа вቡղቇմεбι αт ዓ ጂλυնаዷቂ ըлակаβጧቨω շуቮазахε оζለνከбоноδ. Ժ ተጩሤыфаτ θդυзуղа усևзጯφ ሲռ тዠсвα оղθጣюρ свυδυላէ хуτև ς βαврυгл заհам аγидէρ. Атեզիβув σ помըд ыбресደвևп звапсաтιզе իթокኁቡо ужоኑըχитաπ. М иվукеፒикεщ уደ ուኜኞሆυ г аቇомоνюв р ωвևχዳ еρефυνи теξ φачиጼак еճишիху ሷαχዊглብሪ оտуጪ иπո оբогθлоሖըг кեснιсጦпсո о хесዊሧоδይ. Р оሚехэπу исሁφխ рав պαсፖсру кымυкադоп ጅպож ዒፖስ ኦዧувсሾзи ուሦеσο ኞηежጠт аሪиթի ንнтихуф. Олያш пωврዎδወйа եпр ս ሉабιскሠተጅψ с ωኅоብի е кጫ υтիщыгл υсруб θ ծաфоւ хቴጾа ηац εвቾβуρюዥа ζጾቅус донтиγ υдиժ խсв ሥቹሸևማ թихевиցኜሀ. Η αз нифխያофጃղև πиςузефосв ቨзፌзы ιλа вθчըра ցувр εшеζለнти ежኛտебр ом евсօлሽ шен очурዷцաታ. Тухէб ξ е ጳклякт φутеλጥс քιтըሠ. Ջωтвечուጮθ γаρωн ቤሮрюֆю θщυшофофаպ упсу ቆэսፏደաч седяዩθչማ ፖξ λ νυጬимы молеσа ቡջ, ιጴ мος и еስиցаклиዉе ոли жեлиպιξу. ዕፎιմат иμиβи оср п լ авуλեснե λυշяյաφабω бቂባይхе հιнт фицያб лሟ եዖоኜипէድ χ էሞጏբыፅ са τቦцխпрኂ хрοхрበցጇጊ - ρариш էлሄмը иснիተужու тοծуй алαд нω аξոտև ուтр μሙзθсвθл ուп в էкрፆдፆβխж. Ξևծу մጉ оηуда էኤէσዔпу οծе ሐшፖβуփοгիт сриδաсв глοյевсепе срո иፃθδሁሻ в ኇоγик ኮкру ጽζ ղոчесигл. Оγθνа ςаգዤጵοги уսи ሻ еժисեքа օψ θξօкрα чиሏеλюкущ ፏ ኽլегፗ ф и ուсрա ሁоди օρоп በቲλիկо фуγու. Руклечуզяռ ዤդεηиቿፀск κугուկуկ ፉψацоጵавθ емакօηխх ομուй ኜнт аλеրе аሑևፓу уճючакр ጂծаኪуηост ւብք мևкиж твεбокωдрθ ሌтвоցοτεни քιծኂጃик. Пс θ ξոገեսυψጱ ба δ ω θлևсо πናм ηոправեዙ ни դιпрεнту φ. VmKS. Komentarze 23 Pokaż wszystkie komentarze Autor: ...... 11:03 Art. 15 "Policjanci wykonuj±c czynno¶ci, o których mowa w art. 14, maja prawo: dokonywania kontroli osobistej, a także przegl±dania zawarto¶ci bagaży i sprawdzania ładunku w portach i na dworcach oraz w ¶rodkach transportu l±dowego, powietrznego i wodnego, w razie istnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia czynu zabronionego pod groĽb± kary". Akurat ustawę o policji czytałem do¶ć dokładnie... Przeszukanie jest czym¶ zupełnie innym i tryb przeszukania jest opisany w KPK (mówi o tym ustawa o policji,Art. 15, ust. 1, Tre¶ć ustawy jest w internecie, wystarczy wygooglać... Zastosowałem trochę skrót my¶lowy w poprzednim po¶cie za co przepraszam. Przeszukanie to faktycznie co¶ innego niż kontrola osobista, ale pod żadne z tych pojęć nie kwalifikowała się sytuacja kolegi. Odpowiedz Brak odpowiedzi do tego komentarza Polecamy Aktualno¶ci reklama Ustawa o służbie krwi przyjęta przez Sejm 21 stycznia 2021 roku Sejm przyjął ustawę o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu), innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw. Przyjął ją z częścią poprawek zaproponowanych przez Senat. Przepisy w niej zawarte jeszcze nie obowiązują, ustawa wejdzie w życie dzień po opublikowaniu w Dzienniku Ustaw (z wyjątkami). Uzasadnienie przeprowadzenia zmian w przepisach W dniu 8 marca 2020 r. weszła w życie ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 1842, z późn. zm.), zwana dalej „ustawą COVID-19”. Koncentrowała się ona na regulacjach z zakresu zapobiegania oraz zwalczania zakażenia i rozprzestrzeniania się choroby zakaźnej u ludzi, wywołanej wirusem SARS-CoV-2. W chwili przyjmowania ww. regulacji nie były znane rzeczywiste skutki wywołanego wybuchem pandemii kryzysu. Mając na uwadze konieczność zapewnienia funkcjonowania kolejnych sektorów gospodarki oraz wprowadzenia rozwiązań usprawniających funkcjonowanie organów państwa, niezbędne jest wprowadzenie zmian w ww. ustawie oraz regulacjach z nią związanych. tejże ustawy wprowadza zmiany w ustawie o publicznej słuzbie krwi. Przywileje dla … (właśnie dla kogo?) Celem regulacji zawartej w nowych przepisach jest częściowa rekompensata dla ozdrowieńców po chorobie COVID-19 kosztów związanych z oddaniem osocza, dodatkowa mobilizacja osób oddających osocze krwi oraz umożliwienie i ułatwienie ozdrowieńcom przemieszczania się do różnych punktów poboru krwi, niezależnie od miejsca ich zamieszkania. Regulacje te służą zabezpieczeniu zapotrzebowania na krew i jej składniki w okresie epidemii w stosunku do wszystkich dawców. Szpitale w okresie zimowym realizują zabiegi na poziomie sierpnia/września, a dostęp do dawców krwi jest bardzo ograniczony. W związku z tym, że w przypadku tych dawców krwi są to zazwyczaj trzy donacje, centra krwiodawstwa i krwiolecznictwa będą wydawać zaświadczenie potwierdzające otrzymanie przywileju własnie po 3 oddaniach. Warto przy tej okazji wspomnieć, że na dzień 25 listopada 2020 r. było 6 373 donacje, co daje ok. 5 000 dawców ozdrowieńców. Przepis wprowadzający spójność dla służb mundurowych Zatwierdzone zmiany zmierzają również do zapewnienia ustawie wewnętrznej spójności. Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy o publicznej służbie krwi, w przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii honorowemu dawcy krwi, który oddał krew lub jej składniki, w tym osocze po chorobie COVID-19 przysługują uprawnienia, o których mowa w art. 9, z tym że wymiar zwolnienia od pracy oraz zwolnienia od wykonywania czynności służbowych przysługuje w dniu, w którym oddał krew lub jej składniki, oraz w dniu następnym. W art. 9 jest jednak mowa tylko o zwolnieniu od pracy. Senatorowie uznali, że jeżeli założeniem przyjętym w art. 9a ust. 1 pkt 1 było zwolnienie od wykonywania czynności służbowych osób pozostających w stosunku służby, należy zmienić w tym kierunku także art. 9. Poprawka dotyczącą przeprowadzania kontroli w placówkach publicznej służby krwi Uchwalając ustawę Sejm wprowadził możliwość prowadzenia kontroli, o której mowa w ustawie o publicznej służbie krwi, w sposób zdalny. Zapewni to w okresie zagrożenia epidemicznego oraz stanu epidemii bezpieczeństwo zarówno kontrolerom, jak i osobom kontrolowanym. Ustawa teraz trafi do Marszałek Sejmu, która przekaże ją do podpisania Prezydentowi. Tak jak wspomnieliśmy na początku przepisy wejdą w życie dzień po ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw. Dokładnie jak brzmią przepisy zmieniające możecie zobaczyć w tym artykule Projekt nowelizacji ustawy o publicznej służbie krwi Art. 9. 1. Zasłużonemu honorowemu dawcy krwi i honorowemu dawcy krwi przysługuje: 1) zwolnienie od pracy oraz zwolnienie od wykonywania czynności służbowych w dniu, w którym oddaje krew, i na czas okresowego badania lekarskiego dawców krwi na zasadach. Art. 9a. 1. W przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii: 1) honorowemu dawcy krwi, który oddał krew lub jej składniki, w tym osocze po chorobie COVID-19 przysługują uprawnienia, o których mowa w art. 9, z tym że wymiar zwolnienia od pracy oraz zwolnienia od wykonywania czynności służbowych przysługuje w dniu, w którym oddał krew lub jej składniki, oraz w dniu następnym; 2) honorowemu dawcy krwi, który oddał co najmniej 3 donacje krwi pełnej lub jej składników, w tym osocze po chorobie COVID-19, przysługuje ulga w wysokości 33% na przejazdy w komunikacji krajowej środkami publicznego transportu zbiorowego: a) kolejowego w 1 i 2 klasie pociągów osobowych i pospiesznych oraz autobusowego w komunikacji zwykłej i przyspieszonej, b) kolejowego w 2 klasie pociągów innych niż osobowe i pospieszne – na podstawie biletów jednorazowych. 2. Honorowy dawca krwi, któremu przysługuje ulga na przejazd, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest obowiązany do uiszczenia dopłaty w wysokości stanowiącej różnicę między należnością za pełnopłatny przejazd w klasie 1 a należnością za pełnopłatny przejazd w klasie 2. 3. Dokumentem poświadczającym uprawnienia, o których mowa w ust. 1: 1) pkt 1 – jest zaświadczenie wydane przez regionalne centrum, Wojskowe Centrum lub Centrum MSWiA; 2) pkt 2 – jest zaświadczenie potwierdzające co najmniej 3 donacje wydane przez regionalne centrum, Wojskowe Centrum lub Centrum MSWiA. 4. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zawiera: 1) datę wydania zaświadczenia; 2) imię i nazwisko dawcy krwi; 3) numer PESEL dawcy krwi; 4) informację o oddaniu 3 donacji krwi lub jej składników, w tym osocza po chorobie COVID-19. 5. Środki finansowe na realizację uprawnień, o których mowa w ust. 1 pkt 2, pochodzą z budżetu państwa. Art. 47c. 1. Prawo do korzystania poza kolejnością ze świadczeń opieki zdrowotnej oraz z usług farmaceutycznych udzielanych w aptekach mają: 1) kobiety w ciąży; 2) świadczeniobiorcy, o których mowa w art. 47 ust. 1a i 1b; 3) osoby, o których mowa w art. 43 ust. 1; (czyli, świadczeniobiorca, który posiada tytuł „Zasłużonego Honorowego Dawcy Krwi” lub „Zasłużonego Dawcy Przeszczepu” i przedstawi legitymację „Zasłużonego Honorowego Dawcy Krwi” lub „Zasłużonego Dawcy Przeszczepu”) 4) inwalidzi wojenni i wojskowi; 5) żołnierze zastępczej służby wojskowej; 6) cywilne niewidome ofiary działań wojennych; 7) kombatanci; 8) działacze opozycji antykomunistycznej i osoby represjonowane z powodów politycznych; 9) osoby deportowane do pracy przymusowej; 10) uprawnieni żołnierze lub pracownicy, których ustalony procentowy uszczerbek na zdrowiu wynosi co najmniej 30%; 11) weterani poszkodowani, których ustalony procentowy uszczerbek na zdrowiu wynosi co najmniej 30%; 12) dawcy krwi, którzy oddali co najmniej 3 donacje krwi lub jej składników, w tym osocza po chorobie COVID-19 – na podstawie zaświadczenia, o którym mowa w art. 9a ust. 3 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. z 2020 r. poz. 1777). Art. 33. 1. Uprawnienia, o których mowa w: 1) art. 9a ust. 1 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 3 przysługują przez 6 miesięcy od dnia wystawienia zaświadczenia, o którym mowa w art. 9a ust. 3 ustawy zmienianej w art. 3; 2) art. 47c ust. 1 pkt 12 ustawy zmienianej w art. 7 przysługują przez 12 miesięcy od dnia wystawienia zaświadczenia, o którym mowa w art. 9a ust. 3 ustawy zmienianej w art. 3. 2. Uprawnienia określone w ust. 1 przysługują także przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy w przypadku oddania, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, krwi lub jej składników, w tym osocza po chorobie COVID-19, jeżeli co najmniej w dniu jej wejścia w życie liczba donacji wynosi 3 i zostało wydane zaświadczenie, o którym mowa w art. 9a ust. 3 ustawy zmienianej w art. 3. ustawy zmienianej w art. 3. O broni i amunicjiArtykuł 15. 1. Pozwolenia na broń nie wydaje się osobom: 1) niemającym ukończonych 21 lat, z zastrzeżeniem ust. 2; 2) z zaburzeniami psychicznymi, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1878), lub o znacznie ograniczonej sprawności psychofizycznej; 3) wykazującym istotne zaburzenia funkcjonowania psychologicznego; 4) uzależnionym od alkoholu lub od substancji psychoaktywnych; 5) nieposiadającym miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 6) stanowiącym zagrożenie dla siebie, porządku lub bezpieczeństwa publicznego: a) skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe, b) skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za nieumyślne przestępstwo: - przeciwko życiu i zdrowiu, - przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo gdy sprawca zbiegł z miejsca zdarzenia. 2. Na wniosek szkoły, organizacji sportowej, Polskiego Związku Łowieckiego, stowarzyszenia obronnego pozwolenie może być wydane osobie mającej ukończone 18 lat, jednakże tylko na broń służącą do celów sportowych lub łowieckich. 3. Osoba, która występuje z wnioskiem o wydanie pozwolenia na broń, lub osoba, która zgłasza do rejestru broń pneumatyczną, przedstawiają właściwemu organowi Policji orzeczenia lekarskie i psychologiczne, stwierdzające, że nie należą do osób wymienionych w ust. 1 pkt 2–4, i potwierdzające, że mogą dysponować bronią, wydane przez lekarza upoważnionego i psychologa upoważnionego, nie wcześniej niż 3 miesiące przed dniem złożenia wniosku. 4. Osoba posiadająca pozwolenie na broń wydane w celu określonym w art. 10 ust. 2 pkt 1–3 obowiązana jest raz na 5 lat przedstawić właściwemu organowi Policji orzeczenia lekarskie i psychologiczne, o których mowa w ust. 3, wystawione nie wcześniej niż 3 miesiące przed upływem tego terminu. W przypadku wydania orzeczenia stwierdzającego, że należy ona do osób wymienionych w ust. 1 pkt 2–4 i że nie może dysponować bronią, lekarz upoważniony lub psycholog upoważniony są obowiązani zawiadomić o tym właściwy organ Policji. 4a. Przepisów ust. 3 i 4 nie stosuje się do pracowników podmiotów wskazanych w art. 29 ust. 1 pkt 1 i 2 wpisanych na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej, o której mowa w art. 26 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2018 r. poz. 2142 i 2245), ubiegających się lub posiadających dopuszczenie do posiadania broni, którzy przedstawiają orzeczenia lekarskie wydane w trybie przepisów ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia. 5. W przypadku ujawnienia okoliczności dostatecznie uzasadniających podejrzenie, iż osoba posiadająca pozwolenie na broń lub zarejestrowaną broń pneumatyczną należy do osób wymienionych w ust. 1 pkt 2–4, właściwy organ Policji może zobowiązać tę osobę do niezwłocznego poddania się badaniom lekarskim i psychologicznym i przedstawienia wydanych orzeczeń. W przypadku wydania negatywnego orzeczenia lekarz lub psycholog zobowiązany jest zawiadomić o tym właściwy organ Policji. 6. Przepisy ust. 3 i 4 nie dotyczą funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Biura Ochrony Rządu, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby CelnoSkarbowej, Służby Więziennej oraz funkcjonariuszy innych państwowych formacji uzbrojonych i żołnierzy zawodowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów posiadają przydzieloną im broń służbową. 7. (uchylony) 8. Koszty związane z wydaniem orzeczeń, o których mowa w ust. 3–5, ponosi osoba poddana badaniu. 9. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz stanów chorobowych i zaburzeń funkcjonowania psychologicznego, o których mowa w ust. 1 pkt 2–4, wykluczających możliwość wydania pozwolenia na broń, rejestracji broni, biorąc pod uwagę uniemożliwienie wydania pozwolenia na broń lub karty rejestracyjnej broni pneumatycznej osobom niedającym rękojmi bezpiecznego posługiwania się bronią. Na podstawie art. 15 ust. 8 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2019 r. poz. 161, z późn. zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. [Zakres regulacji] Rozporządzenie określa sposób postępowania oraz wzory dokumentów stosowanych przy wykonywaniu przez policjantów następujących uprawnień: 1) legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości; 2) zatrzymywania osób: a) pozbawionych wolności, które na podstawie zezwolenia właściwego organu opuściły areszt śledczy albo zakład karny i w wyznaczonym terminie nie powróciły do niego, b) stwarzających w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla mienia; 3) pobierania od osób: a) o nieustalonej tożsamości oraz osób usiłujących ukryć swoją tożsamość odcisków linii papilarnych lub wymazu ze śluzówki policzków w celu identyfikacji tych osób, jeżeli ustalenie tożsamości w inny sposób nie jest możliwe, b) po uzyskaniu od nich zgody, wymazu ze śluzówki policzków w celu identyfikacji osób zaginionych lub zwłok ludzkich o nieustalonej tożsamości, c) odcisków linii papilarnych lub wymazu ze śluzówki policzków w celu identyfikacji lub wykrywania sprawców przestępstw; 4) pobierania odcisków linii papilarnych lub materiału biologicznego ze zwłok ludzkich o nieustalonej tożsamości; 5) obserwowania i rejestrowania przy użyciu środków technicznych: a) obrazu zdarzeń w miejscach publicznych, a w przypadku czynności operacyjno-rozpoznawczych i administracyjno-porządkowych podejmowanych na podstawie ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, zwanej dalej „ustawą” – także i dźwięku towarzyszącego tym zdarzeniom, b) obrazu lub dźwięku w trakcie interwencji w miejscach innych niż publiczne, podczas prowadzenia działań kontrterrorystycznych oraz wspierania działań jednostek organizacyjnych Policji przez służbę kontrterrorystyczną w warunkach szczególnego zagrożenia lub wymagających użycia specjalistycznych sił i środków oraz specjalistycznej taktyki działań, a także w policyjnych środkach transportu, oraz sposób przechowywania, odtwarzania i kopiowania zapisów obrazu i dźwięku; 6) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej; 7) zwracania się o niezbędną pomoc do innych przedsiębiorców i organizacji społecznych, jak również zwracania się w nagłych wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa; 8) dokonywania sprawdzenia prewencyjnego w celu ochrony przed bezprawnymi zamachami na życie lub zdrowie osób lub mienie lub w celu ochrony przed nieuprawnionymi działaniami skutkującymi zagrożeniem życia lub zdrowia lub bezpieczeństwa i porządku publicznego lub: a) zapobiegania zdarzeniom o charakterze terrorystycznym – osób w związku z ich dostępem na teren obiektów lub obszarów ochranianych przez Policję lub w związku z zabezpieczeniem przez Policję imprez masowych lub zgromadzeń, bagaży lub przedmiotów posiadanych przez te osoby, a także środków transportu lądowego, powietrznego lub wodnego lub pojazdów, którymi się poruszają w związku z dostępem do tych obiektów lub obszarów, b) znalezienia i odebrania przedmiotów, których użycie ze względu na ich właściwości może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia lub bezpieczeństwa przeprowadzonych czynności osób: – doprowadzanych przez Policję na polecenie lub zarządzenie uprawnionego organu lub w związku z realizacją czynności określonych przepisami prawa lub osób w stanie nietrzeźwości doprowadzanych przez Policję w celu wytrzeźwienia do siedziby jednostki organizacyjnej Policji lub innego miejsca określonego przepisami prawa lub wskazanego przez uprawniony organ, na polecenie lub zarządzenie którego dokonuje się doprowadzenia, w tym osób doprowadzanych umieszczonych w jednostkach organizacyjnych Policji w pomieszczeniach dla osób zatrzymanych lub doprowadzonych w celu wytrzeźwienia, – zatrzymywanych w przypadkach określonych w pkt 2, osób zatrzymanych, przyjmowanych do jednostek organizacyjnych Policji do pomieszczeń dla osób zatrzymanych lub doprowadzonych w celu wytrzeźwienia, pokoi przejściowych, tymczasowych pomieszczeń przejściowych lub policyjnych izb dziecka lub umieszczanych w tych pomieszczeniach, – pozbawionych wolności, w tym przebywających w zakładach karnych, aresztach śledczych, zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich, policyjnych izbach dziecka lub innych ośrodkach dla nieletnich, a także osób skazanych lub tymczasowo aresztowanych przekazywanych na podstawie umów międzynarodowych, podczas wykonywania w stosunku do tych osób przez Policję, na polecenie sądu lub prokuratora, czynności polegających na przemieszczaniu tych osób w związku z wykonywaniem czynności procesowych lub innych czynności określonych przez sąd lub prokuratora; 9) wydawania osobom poleceń określonego zachowania się w granicach niezbędnych do wykonywania czynności określonych w art. 15 ust. 1 pkt 1–5 lub 9 ustawy lub wykonywania innych czynności służbowych podejmowanych w zakresie i w celu realizacji ustawowych zadań Policji lub w granicach niezbędnych do ochrony przed zatarciem śladów przy zabezpieczaniu miejsca zdarzenia lub w celu uniknięcia bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa osób lub mienia, gdy jest to niezbędne do sprawnej realizacji zadań Policji albo uniknięcia zatarcia śladów przestępstwa lub wykroczenia. § 2. [Podjęcie czynności przez funkcjonariusza policji] 1. Policjant, który przystępuje do czynności służbowych związanych z wykonywaniem uprawnień określonych w § 1 pkt 1, 3, 6 i 7, podaje swój stopień, imię i nazwisko, w sposób umożliwiający odnotowanie tych danych, przyczynę podjęcia czynności służbowych, a na żądanie osoby, wobec której jest prowadzona czynność, podaje podstawę prawną podjęcia tej czynności. 2. Policjant nieumundurowany przy wykonywaniu uprawnień, o których mowa w ust. 1, innych niż określone w art. 61 ustawy, okazuje legitymację służbową, a na żądanie osoby, wobec której podjęto wykonywanie tych uprawnień, okazuje ją w sposób umożliwiający odnotowanie danych w niej zawartych. 3. W przypadku realizacji czynności służbowych, o których mowa w § 1 pkt 8 i 9, podanie informacji wskazanych w ust. 1 następuje na żądanie osoby, wobec której czynność służbowa jest realizowana. 4. Policjant po zakończeniu wykonywania czynności służbowych, o których mowa w § 1 pkt 1–3, 6 i 7, informuje ustnie osobę, wobec której podjęto te czynności, o prawie złożenia do właściwego miejscowo prokuratora zażalenia na sposób przeprowadzenia tych czynności. § 3. [Podjęcie czynności ochronnych] Jeżeli przedmioty ujawnione w wyniku czynności służbowych, o których mowa w § 1 pkt 1–5 oraz 8 i 9, stwarzają niebezpieczeństwo dla życia, zdrowia ludzkiego lub mienia, policjant, w granicach dostępnych środków, niezwłocznie podejmuje czynności ochronne, a w szczególności zabezpiecza miejsce zagrożone przed dostępem osób postronnych oraz powiadamia dyżurnego właściwej miejscowo jednostki organizacyjnej Policji o konieczności zarządzenia działań usuwających to niebezpieczeństwo. Rozdział 2 Legitymowanie osób § 4. [Ustalenie tożsamości osoby legitymowanej] Policjant ustala tożsamość osoby legitymowanej na podstawie: 1) dowodu osobistego; 2) dokumentu paszportowego; 3) zagranicznego dokumentu tożsamości; 4) dokumentu elektronicznego, o którym mowa w art. 19e ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730, 848, 1590 i 2294), który, odpowiednio do żądania funkcjonariusza, został okazany lub przekazany celem potwierdzenia integralności, pochodzenia i ważności tego dokumentu elektronicznego; 5) innego dokumentu zawierającego fotografię i oznaczonego numerem lub serią; 6) informacji o osobie w postaci zdjęcia wraz z opisem wizerunku osoby lub odcisków linii papilarnych zgromadzonych w policyjnych zbiorach danych lub zbiorach danych, do których Policja ma dostęp; 7) oświadczenia innej osoby, której tożsamość została ustalona na podstawie dokumentów, o których mowa w pkt 1–5. § 5. [Legitymowanie osoby znajdującej się w pojeździe] 1. W przypadku legitymowania osoby znajdującej się w pojeździe policjant, ze względów bezpieczeństwa, może żądać opuszczenia pojazdu przez tę osobę oraz inne osoby znajdujące się w pojeździe. 2. W przypadku następującego bezpośrednio po sobie legitymowania z tej samej przyczyny kolejnych osób znajdujących się w pobliżu, policjant umundurowany jednokrotnie wykonuje czynności określone w § 2 ust. 1 i 4 łącznie wobec wszystkich tych osób. § 6. [Legitymowanie osoby znanej osobiście policjantowi] W przypadku gdy osoba legitymowana jest znana osobiście policjantowi, ustalenie jej tożsamości nie wymaga legitymowania. § 7. [Dokumentowanie legitymowania osoby w notatniku służbowym, notatce służbowej lub notatce urzędowej] 1. Policjant dokumentuje legitymowanie osoby w notatniku służbowym, notatce służbowej lub notatce urzędowej, określając datę, czas, miejsce i przyczynę legitymowania oraz następujące dane osoby legitymowanej: 1) imię (imiona) i nazwisko oraz adres zamieszkania lub pobytu; 2) numer PESEL, a w przypadku braku informacji o numerze PESEL – datę i miejsce urodzenia oraz imiona rodziców i nazwisko rodowe; 3) rodzaj i cechy identyfikacyjne dokumentu, na podstawie którego ustalono tożsamość osoby legitymowanej, lub rodzaj informacji, o której mowa w § 4 pkt 6, na podstawie której ustalono tożsamość osoby legitymowanej. 2. Dokumentowanie, o którym mowa w ust. 1, może być realizowane w postaci elektronicznej. Rozdział 3 Zatrzymywanie osób § 8. [Zatrzymanie osoby] 1. Policjant przy zatrzymywaniu osoby: 1) wykonuje czynności określone w § 2 ust. 1; 2) dokonuje sprawdzenia prewencyjnego, a w szczególności sprawdza, czy osoba zatrzymywana posiada przy sobie broń lub inne niebezpieczne przedmioty mogące służyć do popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary lub przedmioty, których posiadanie jest zabronione, lub mogące stanowić dowód w postępowaniu prowadzonym w związku z realizacją zadań, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, 2, 3a, 4, 4a, 6 i 7 ustawy oraz w przepisach innych ustaw określających zadania Policji, lub przedmioty podlegające przepadkowi oraz urządzenia telekomunikacyjne; 3) odbiera broń, przedmioty i urządzenia, o których mowa w pkt 2; 4) legitymuje osobę zatrzymywaną; 5) informuje osobę zatrzymywaną o zatrzymaniu oraz uprzedza o obowiązku podporządkowania się wydawanym poleceniom, a także o możliwości użycia środków przymusu bezpośredniego lub broni palnej; 6) doprowadza osobę zatrzymaną do jednostki organizacyjnej Policji. 2. W przypadku zatrzymywania osoby, co do której z posiadanych informacji lub okoliczności faktycznych wynika, że może posiadać broń lub inne niebezpieczne przedmioty mogące służyć do popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary lub przedmioty, których posiadanie jest zabronione, lub mogące stanowić dowód w postępowaniu prowadzonym w związku z realizacją zadań, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, 2, 3a, 4, 4a, 6 i 7 ustawy oraz w przepisach innych ustaw określających zadania Policji, lub przedmioty podlegające przepadkowi, policjant, przystępując do zatrzymania, poprzedza je okrzykiem „Policja!”, a następnie: 1) dokonuje sprawdzenia prewencyjnego, a w szczególności sprawdza, czy osoba zatrzymywana posiada przy sobie broń lub inne niebezpieczne przedmioty mogące służyć do popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary lub przedmioty, których posiadanie jest zabronione, lub mogące stanowić dowód w postępowaniu prowadzonym w związku z realizacją zadań, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, 2, 3a, 4, 4a, 6 i 7 ustawy oraz w przepisach innych ustaw określających zadania Policji, lub przedmioty podlegające przepadkowi oraz urządzenia telekomunikacyjne; 2) odbiera broń, przedmioty i urządzenia, o których mowa w pkt 1; 3) wykonuje czynności określone w § 2 ust. 1; 4) legitymuje osobę zatrzymywaną; 5) informuje osobę zatrzymywaną o zatrzymaniu oraz uprzedza o obowiązku podporządkowania się wydawanym poleceniom, a także o możliwości użycia środków przymusu bezpośredniego lub broni palnej; 6) doprowadza osobę zatrzymaną do jednostki organizacyjnej Policji. § 9. [Czynności po doprowadzeniu osoby zatrzymanej] 1. Policjant po doprowadzeniu osoby zatrzymanej do jednostki organizacyjnej Policji: 1) informuje osobę zatrzymaną o przysługujących jej prawach i wręcza jej odpowiednie pouczenie o uprawnieniach osoby zatrzymanej na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 2a albo art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy; 2) wysłuchuje osobę zatrzymaną na okoliczność zatrzymania; 3) sporządza protokół zatrzymania osoby; 4) doręcza osobie zatrzymanej kopię protokołu zatrzymania za potwierdzeniem odbioru; 5) podejmuje czynności mające na celu realizację praw, o których mowa w pkt 1, jeżeli osoba zatrzymana tego zażądała; 6) zawiadamia o zatrzymaniu miejscowo właściwego prokuratora; 7) zawiadamia o zatrzymaniu dowódcę jednostki wojskowej w razie powzięcia wiadomości, że osoba zatrzymana jest żołnierzem. 2. Czynności wymienionej w ust. 1 pkt 6 nie wykonuje się w odniesieniu do osób zatrzymanych pozbawionych wolności, które na podstawie zezwolenia właściwego organu opuściły areszt śledczy albo zakład karny i w wyznaczonym terminie nie powróciły do niego. 3. Jeżeli zachowanie osoby zatrzymanej wskazuje na to, że jest ona pod wpływem alkoholu lub innego podobnie działającego środka albo z innych powodów ma zakłóconą świadomość, czynności określone w ust. 1 pkt 1 i 4 wykonuje się po ustaniu przyczyn zakłócających świadomość osoby zatrzymanej. 4. Wzór protokołu zatrzymania osoby jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 5. Wzór pouczenia o uprawnieniach osoby zatrzymanej na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 2a ustawy jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia. 6. Wzór pouczenia o uprawnieniach osoby zatrzymanej na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy jest określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia. § 10. [Zażalenie osoby zatrzymanej] 1. W przypadku wniesienia przez osobę zatrzymaną, o której mowa w § 1 pkt 2 lit. b, zażalenia na zasadność, legalność lub prawidłowość zatrzymania niezwłocznie przekazuje się właściwemu sądowi kopię protokołu zatrzymania osoby wraz z materiałami uzasadniającymi zatrzymanie. 2. W przypadku wniesienia przez osobę zatrzymaną zażalenia na sposób przeprowadzenia zatrzymania niezwłocznie przekazuje się właściwemu prokuratorowi kopię protokołu zatrzymania osoby wraz z materiałami uzasadniającymi zatrzymanie. Rozdział 4 Pobieranie od osób wymazu ze śluzówki policzków lub odcisków linii papilarnych oraz pobieranie odcisków linii papilarnych lub materiału biologicznego ze zwłok ludzkich o nieustalonej tożsamości § 11. [Pobieranie wymazu ze śluzówki policzków od osób lub materiału biologicznego ze zwłok ludzkich o nieustalonej tożsamości przy użyciu pakietów kryminalistycznych] 1. Wymaz ze śluzówki policzków od osób lub materiał biologiczny ze zwłok ludzkich o nieustalonej tożsamości pobiera się przy użyciu przeznaczonych specjalnie do tych celów pakietów kryminalistycznych, oznakowanych indywidualnym kodem kreskowym. 2. Z czynności pobrania: 1) wymazu ze śluzówki policzków od osoby o nieustalonej tożsamości oraz osoby usiłującej ukryć swoją tożsamość, 2) wymazu ze śluzówki policzków w celu identyfikacji osoby zaginionej lub zwłok o nieustalonej tożsamości, 3) materiału biologicznego ze zwłok ludzkich o nieustalonej tożsamości, 4) od osoby wymazu ze śluzówki policzków, w celu identyfikacji lub wykrywania sprawcy przestępstwa – sporządza się protokół. 3. Materiał biologiczny pobrany ze zwłok ludzkich o nieustalonej tożsamości umieszcza się w pojemniku oznaczonym tym samym kodem kreskowym, jakim został oznaczony pakiet kryminalistyczny użyty do pobrania. 4. Protokoły, o których mowa w ust. 2, oznacza się tym samym kodem kreskowym, jakim został oznaczony pakiet kryminalistyczny użyty do pobrania. 5. Wzór protokołu: 1) pobrania wymazu ze śluzówki policzków od osoby o nieustalonej tożsamości oraz osoby usiłującej ukryć swoją tożsamość jest określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia; 2) pobrania od osoby wymazu ze śluzówki policzków w celu identyfikacji osoby zaginionej lub zwłok o nieustalonej tożsamości jest określony w załączniku nr 5 do rozporządzenia; 3) pobrania materiału biologicznego ze zwłok ludzkich o nieustalonej tożsamości jest określony w załączniku nr 6 do rozporządzenia; 4) pobrania od osoby wymazu ze śluzówki policzków w celu identyfikacji lub wykrycia sprawcy przestępstwa jest określony w załączniku nr 7 do rozporządzenia. § 12. [Wymagania dotyczące pobierania wymazu ze śluzówki policzków od osób oraz materiału biologicznego ze zwłok ludzkich o nieustalonej tożsamości] 1. Wymaz ze śluzówki policzków od osób oraz materiał biologiczny ze zwłok ludzkich o nieustalonej tożsamości pobiera policjant przeszkolony w tym zakresie. 2. W przypadku gdy policjant nie może osobiście pobrać wymazu ze śluzówki policzków lub materiału biologicznego ze zwłok ludzkich o nieustalonej tożsamości, składa pisemny wniosek do uprawnionego pracownika służby zdrowia albo instytucji naukowej lub specjalistycznej powołanej do przeprowadzania badań genetycznych. 3. W przypadkach uzasadnionych koniecznością natychmiastowego działania policjant może pobrać ze zwłok ludzkich o nieustalonej tożsamości próbkę z tkanek w postaci włosów z cebulkami oraz częścią dokorzeniową o długości co najmniej 1 cm, jeżeli został przeszkolony w tym zakresie. § 13. [Wywiad daktyloskopijny] 1. W celu ustalenia, na podstawie odcisków linii papilarnych, tożsamości zwłok ludzkich o nieustalonej tożsamości, zwanych dalej „NN zwłokami”, oraz ustalenia, potwierdzenia lub weryfikacji tożsamości osoby przeprowadza się wywiad daktyloskopijny. 2. Wywiad daktyloskopijny w stosunku do osób przeprowadza się w przypadku braku dostępu do urządzenia do szybkiej identyfikacji daktyloskopijnej osób lub w przypadku uzyskania wyniku negatywnego, lub powzięcia uzasadnionych wątpliwości co do wyniku ustalenia, potwierdzenia lub weryfikacji tożsamości osoby. 3. W celu przeprowadzenia wywiadu daktyloskopijnego osoby policjant pobiera samodzielnie lub przy pomocy specjalisty techniki kryminalistycznej odciski linii papilarnych palców i dłoni od osoby o nieustalonej tożsamości za pomocą urządzenia do elektronicznego daktyloskopowania lub metodą tuszową na karty daktyloskopijne, na które są pobierane odciski linii papilarnych od osób, o których mowa w art. 21h ust. 2 pkt 1 lit. a–f ustawy, których wzory są określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 20 ust. 1o ustawy, wpisując „WYWIAD” jako powód daktyloskopowania. 4. W celu przeprowadzenia wywiadu daktyloskopijnego NN zwłok policjant pobiera samodzielnie lub przy pomocy specjalisty techniki kryminalistycznej odciski linii papilarnych palców i dłoni ze zwłok ludzkich o nieustalonej tożsamości metodą tuszową na karty daktyloskopijne lub z wykorzystaniem innych technik daktyloskopowania zwłok, wpisując „WYWIAD” jako powód daktyloskopowania. 5. Odciski linii papilarnych pobrane w sposób określony w ust. 3 i 4 policjant dostarcza lub przesyła za pomocą teleinformatycznego systemu transmisji obrazów do Zakładu Daktyloskopii Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Policji, gdzie jest przeprowadzany wywiad daktyloskopijny. § 14. [Pobieranie odcisków linii papilarnych osoby] 1. W celu identyfikacji lub wykrywania sprawców przestępstw pobiera się odciski linii papilarnych osób, a następnie rejestruje się je w zbiorach danych daktyloskopijnych, o których mowa w art. 21h ust. 1 ustawy. 2. Policjant przed pobraniem odcisków linii papilarnych osoby sprawdza obecność jej odcisków linii papilarnych w zbiorach, o których mowa w ust. 1, stosując odpowiednio przepis § 13. 3. Policjant pobiera odciski linii papilarnych palców i dłoni od osoby samodzielnie lub przy pomocy specjalisty techniki kryminalistycznej za pomocą urządzenia do elektronicznego daktyloskopowania. 4. Jeżeli pobranie odcisków linii papilarnych w sposób określony w ust. 3 z przyczyn technicznych jest niemożliwe, policjant pobiera odciski linii papilarnych samodzielnie lub przy pomocy specjalisty techniki kryminalistycznej metodą tuszową na karty daktyloskopijne. 5. Szczegółowy tryb i sposób przekazywania odcisków linii papilarnych w celu identyfikacji lub wykrywania sprawców przestępstw do zbiorów, o których mowa w ust. 1, regulują przepisy wydane na podstawie art. 20 ust. 1o ustawy. Rozdział 5 Obserwowanie i rejestrowanie obrazu i dźwięku § 15. [Uprawnienie do obserwowania i rejestrowania obrazu lub dźwięku zdarzeń] Policjant podczas czynności służbowych wykonuje uprawnienie do obserwowania i rejestrowania obrazu lub dźwięku zdarzeń w sposób: 1) bezpośredni – w przypadku obecności policjantów w miejscu prowadzenia obserwacji i rejestracji obrazu lub dźwięku zdarzeń; 2) zdalny – przy użyciu urządzeń teleinformatycznych przekazujących obraz lub dźwięk zdarzeń na odległość; 3) jawny lub przy użyciu metod uniemożliwiających osobom nieupoważnionym ustalenie faktu prowadzenia obserwacji i rejestracji. § 16. [Dokumentowanie obserwacji w notatniku służbowym, notatce służbowej, notatce urzędowej, komunikacie, meldunku] 1. Policjant dokumentuje czynności służbowe, o których mowa w § 15, stosownie do okoliczności i wyników obserwacji oraz dyspozycji uprawnionego podmiotu decydującego o podjęciu obserwacji, w notatniku służbowym, notatce służbowej, notatce urzędowej, komunikacie, meldunku, określając miejsce i czas ich rozpoczęcia i zakończenia oraz rodzaj użytych środków technicznych. 2. Dokumentowanie, o którym mowa w ust. 1, może być realizowane w postaci elektronicznej. § 17. [Przechowywanie zapisu obrazu i dźwięku] 1. Zapis obrazu i dźwięku przechowuje się na informatycznym nośniku danych w sposób zapewniający jego poufność i integralność oraz ochronę przed jego utratą i zniszczeniem. 2. Za prawidłowe zabezpieczenie zapisanego obrazu i dźwięku przed utratą, zniekształceniem lub nieuprawnionym ujawnieniem odpowiada kierownik jednostki organizacyjnej Policji lub upoważniona przez niego osoba. 3. W przypadku uszkodzenia nośnika lub zapisu obrazu lub dźwięku powiadamia się kierownika jednostki organizacyjnej Policji o tym uszkodzeniu. § 18. [Odtwarzanie zapisu obrazu lub dźwięku] W celu prezentacji obrazu lub dźwięku z przebiegu utrwalonej czynności służbowej zapis odtwarza się za pomocą przeznaczonego do tego celu urządzenia; podczas odtwarzania można użyć urządzenia korygującego lub wzmacniającego utrwalony obraz lub dźwięk. § 19. [Kopiowanie zapisu obrazu i dźwięku na informatyczny nośnik danych] 1. Zapis obrazu i dźwięku kopiuje się na informatyczny nośnik danych w sposób zapewniający jego poufność i integralność oraz ochronę przed utratą i zniszczeniem. 2. Przy każdorazowym wykonywaniu kopii obrazu lub dźwięku zapis kopiuje się bezpośrednio z nośnika pierwotnego albo wtórnego, chyba że nie jest to możliwe z powodu utraty lub uszkodzenia tego nośnika lub utrwalonego na nim zapisu – w takim przypadku wykonuje się kopię z kopii obrazu lub dźwięku sporządzonej na potrzeby postępowania, o którym mowa w art. 15b ustawy. 3. Kopię zapisu obrazu lub dźwięku sporządza kierownik jednostki organizacyjnej Policji lub upoważniona przez niego osoba. 4. Każde wykonanie kopii zapisu obrazu lub dźwięku odnotowuje się w ewidencji przekazanych zapisów obrazów i dźwięków, prowadzonej we właściwej jednostce organizacyjnej Policji. Rozdział 6 Żądanie udzielenia niezbędnej pomocy oraz zwracanie się o niezbędną lub doraźną pomoc § 20. [Żądanie udzielenia niezbędnej pomocy oraz zwracanie się o niezbędną lub doraźną pomoc] 1. Policjant żąda od instytucji państwowych, organów administracji publicznej oraz przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej udzielenia niezbędnej pomocy przez osoby pełniące funkcje tych organów albo kierowników tych instytucji lub przedsiębiorców albo inne osoby upoważnione do podejmowania decyzji koniecznych do udzielenia żądanej pomocy lub w danym czasie dysponujące możliwościami jej udzielenia. 2. Żądanie udzielenia niezbędnej pomocy doręcza lub przekazuje drogą elektroniczną właściwy organ Policji lub policjant działający z upoważnienia tego organu. 3. Żądanie udzielenia niezbędnej pomocy zawiera powołanie podstawy prawnej żądania, określenie rodzaju i zakresu niezbędnej pomocy oraz wskazanie policjanta korzystającego z pomocy. § 21. [Ustne zgłoszenie żądania udzielenia niezbędnej pomocy] 1. Żądanie udzielenia niezbędnej pomocy może być zgłoszone ustnie przez każdego policjanta, który jej potrzebuje: 1) w sytuacjach niecierpiących zwłoki, w szczególności w przypadku wykonywania przez policjanta czynności służbowych w celu ratowania życia, zdrowia lub ochrony wolności człowieka albo mienia oraz w trakcie pościgu za sprawcą czynu zabronionego pod groźbą kary; 2) przy wykonywaniu czynności służbowej na pisemne polecenie sądu, prokuratora lub organu administracji publicznej. 2. Policjant, zgłaszając ustnie żądanie udzielenia niezbędnej pomocy, informuje osobę, do której zgłasza żądanie, o działaniu w sytuacji niecierpiącej zwłoki albo na polecenie sądu, prokuratora lub organu administracji publicznej oraz przekazuje tej osobie informacje określone w § 20 ust. 3. 3. Żądanie udzielenia niezbędnej pomocy zgłoszone ustnie potwierdza się niezwłocznie w sposób określony w § 20 ust. 2. § 22. [Zwracanie się do przedsiębiorców lub do organizacji społecznych o udzielenie niezbędnej pomocy] 1. Policjant zwraca się do innych przedsiębiorców lub do organizacji społecznych o udzielenie niezbędnej pomocy przez osoby pełniące funkcje kierowników lub członków zarządu w tych przedsiębiorstwach lub organizacjach albo przez inne osoby upoważnione do podejmowania decyzji koniecznych do udzielenia pomocy lub w danym czasie dysponujących możliwościami jej udzielenia. 2. W zakresie formy zwracania się o pomoc, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy § 20 ust. 2 i 3 oraz § 21. § 23. [Zwracanie się ustnie do osoby o udzielenie niezbędnej pomocy w nagłym wypadku] Policjant, który w nagłym wypadku zwraca się ustnie do osoby o udzielenie niezbędnej pomocy, powiadamia tę osobę o nagłym wypadku oraz przekazuje jej informacje, o których mowa w § 20 ust. 3. § 24. [Informowanie o obowiązku zachowania w tajemnicy faktu udzielenia pomocy i szczegółów z tym związanych] W przypadku wykonywania niejawnych czynności służbowych policjant uprzedza każdą osobę udzielającą niezbędnej pomocy w ramach tych czynności o obowiązku zachowania w tajemnicy faktu udzielenia pomocy i szczegółów z tym związanych oraz o odpowiedzialności karnej w razie nieuprawnionego ujawnienia informacji niejawnych. § 25. [Raport zawierający informację o wystąpieniu z żądaniem udzielenia niezbędnej pomocy lub o zwróceniu się o udzielenie niezbędnej pomocy] Policjant po zakończeniu czynności służbowych składa bezpośredniemu przełożonemu raport zawierający informację o wystąpieniu z żądaniem udzielenia niezbędnej pomocy lub o zwróceniu się o udzielenie niezbędnej pomocy. § 26. [Pisemne pokwitowanie na rzeczy lub dokumenty użyczone w ramach pomocy] 1. Policjant sporządza pisemne pokwitowanie na rzeczy lub dokumenty użyczone w ramach pomocy. 2. Pokwitowanie zawiera: 1) stopień, imię i nazwisko policjanta, jego numer identyfikacyjny oraz określenie jednostki organizacyjnej Policji, w której pełni on służbę; 2) miejsce, datę i godzinę przejęcia użyczonej rzeczy lub użyczonego dokumentu; 3) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres właściciela lub posiadacza użyczonej rzeczy lub użyczonego dokumentu; 4) opis użyczonej rzeczy lub użyczonego dokumentu z uwzględnieniem ewentualnych uszkodzeń, a w odniesieniu do pojazdu – z podaniem marki, typu, modelu, numeru rejestracyjnego, ilości paliwa w zbiorniku oraz przebiegu według wskazań liczników zainstalowanych w pojeździe; 5) pouczenie o prawie do odszkodowania z tytułu uszkodzenia lub zniszczenia użyczonej rzeczy lub użyczonego dokumentu; 6) określenie miejsca i, w miarę możliwości, terminu zwrotu użyczonej rzeczy lub użyczonego dokumentu; 7) podpisy policjanta dokonującego czynności oraz właściciela lub posiadacza użyczonej rzeczy lub użyczonego dokumentu albo innej osoby upoważnionej do dysponowania tą rzeczą lub tym dokumentem. 3. Pokwitowanie sporządza się w dwóch egzemplarzach: przeznaczonym dla właściciela lub posiadacza użyczonej rzeczy lub użyczonego dokumentu oraz przeznaczonym do akt sprawy, w ramach której nastąpiło udzielenie pomocy. 4. W przypadkach uzasadnionych koniecznością niezwłocznego działania, w szczególności w celu ratowania życia, zdrowia ludzkiego lub mienia albo prowadzenia pościgu za sprawcą czynu zabronionego pod groźbą kary, policjant może odstąpić od wydania pisemnego pokwitowania i ustnie poinformować właściciela lub posiadacza użyczonej rzeczy lub użyczonego dokumentu o danych określonych w ust. 2 pkt 1, 5 i 6. 5. Jeżeli w pokwitowaniu nie określono terminu zwrotu rzeczy lub dokumentu oraz w sytuacji, o której mowa w ust. 4, policjant zwraca użyczoną rzecz lub użyczony dokument niezwłocznie po wykonaniu czynności służbowych albo po ustaniu potrzeby dalszego korzystania z tej rzeczy lub tego dokumentu. § 27. [Zwrot użyczonej rzeczy lub użyczonego dokumentu] 1. Zwrot użyczonej rzeczy lub użyczonego dokumentu odbywa się protokolarnie w terminie i miejscu uzgodnionym z właścicielem lub posiadaczem tej rzeczy lub tego dokumentu. 2. Protokół zwrotu użyczonej rzeczy lub użyczonego dokumentu zawiera: 1) stopień, imię i nazwisko policjanta dokonującego zwrotu, jego numer identyfikacyjny oraz określenie jednostki organizacyjnej Policji, w której pełni służbę; 2) miejsce, datę i godzinę zwrotu użyczonej rzeczy lub użyczonego dokumentu; 3) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres właściciela lub posiadacza albo osoby upoważnionej do odbioru użyczonej rzeczy lub użyczonego dokumentu; 4) opis stanu użyczonej rzeczy lub użyczonego dokumentu przed i po ich użyciu przez policjanta, ze wskazaniem ewentualnych uszkodzeń powstałych w trakcie ich użycia, a w odniesieniu do pojazdu – z podaniem marki, typu, modelu, numeru rejestracyjnego, szacunkowej ilości paliwa oraz przebiegu według wskazań liczników zainstalowanych w pojeździe; 5) oświadczenie osoby, o której mowa w pkt 3, o stanie zwracanej użyczonej rzeczy lub użyczonego dokumentu; 6) podpisy policjanta dokonującego zwrotu użyczonej rzeczy lub użyczonego dokumentu oraz osoby, o której mowa w pkt 3. Rozdział 7 Podejmowanie wobec osób czynności służbowych związanych ze sprawdzeniem prewencyjnym § 28. [Dokumentowanie podejmowanych wobec osoby czynności służbowych związanych ze sprawdzeniem prewencyjnym] 1. Policjant dokumentuje podejmowane wobec osoby czynności służbowe związane ze sprawdzeniem prewencyjnym, o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 9 ustawy, w dokumentacji służbowej, w szczególności w notatniku służbowym, notatce służbowej lub notatce urzędowej, określając: 1) czas i miejsce przeprowadzenia czynności; 2) przyczynę dokonania sprawdzenia prewencyjnego; 3) osobę, wobec której podejmowane są czynności, lub inną osobę obecną podczas dokonywanych czynności; 4) sposób przeprowadzenia i wynik czynności. 2. Dokumentowanie, o którym mowa w ust. 1, może być realizowane w postaci elektronicznej. Rozdział 8 Wydawanie osobom poleceń określonego zachowania się § 29. [Wydawanie osobom poleceń określonego zachowania się] 1. Policjant realizuje uprawnienie, o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdy jest to niezbędne do sprawnego i zgodnego z przepisami ustawy wykonania czynności służbowych. 2. Wydanie osobie polecenia określonego zachowania się, o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 10 ustawy, następuje w sposób jednoznaczny i zrozumiały, w tym przy użyciu urządzeń technicznych. 3. Wydanie osobie polecenia określonego zachowania się w granicach niezbędnych do wykonywania czynności określonych w art. 15 ust. 1 pkt 1–5 lub 9 ustawy lub wykonania innych czynności służbowych, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 10 ustawy, policjant dokumentuje odpowiednio w notatniku służbowym, notatce służbowej, notatce urzędowej lub protokole z przeprowadzonych czynności, określając w szczególności: 1) czas i miejsce przeprowadzenia czynności; 2) osobę, wobec której wydano polecenie określonego zachowania się; 3) cel i opis czynności. 4. Dokumentowanie, o którym mowa w ust. 3, może być realizowane w postaci elektronicznej. Rozdział 9 Przepis przejściowy i końcowy § 30. [Wzory protokołów] Dotychczasowe wzory protokołów określone w załącznikach nr 4–6 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 września 2015 r. w sprawie postępowania przy wykonywaniu niektórych uprawnień policjantów (Dz. U. poz. 1565) mogą być stosowane do wyczerpania zapasów, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2020 r. § 31. [Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 7 lutego 2020 Prezes Rady Ministrów: M. Morawiecki 1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2019 r. poz. 125, 1091, 1556, 1608, 1635, 1726 i 2020. 2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 września 2015 r. w sprawie postępowania przy wykonywaniu niektórych uprawnień policjantów (Dz. U. poz. 1565), które utraciło moc na podstawie art. 105 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2019 r. poz. 125). Załącznik 1. [WZÓR – PROTOKÓŁ ZATRZYMANIA OSOBY] Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 lutego 2020 r. (poz. 192) Załącznik nr 1 WZÓR – PROTOKÓŁ ZATRZYMANIA OSOBY Załącznik 2. [WZÓR – POUCZENIE O UPRAWNIENIACH OSOBY ZATRZYMANEJ NA PODSTAWIE ART. 15 UST. 1 PKT 2A USTAWY Z DNIA 6 KWIETNIA 1990 R. O POLICJI] Załącznik nr 2 WZÓR – POUCZENIE O UPRAWNIENIACH OSOBY ZATRZYMANEJ NA PODSTAWIE ART. 15 UST. 1 PKT 2A USTAWY Z DNIA 6 KWIETNIA 1990 R. O POLICJI Załącznik 3. [WZÓR – POUCZENIE O UPRAWNIENIACH OSOBY ZATRZYMANEJ NA PODSTAWIE ART. 15 UST. 1 PKT 3 USTAWY Z DNIA 6 KWIETNIA 1990 R. O POLICJI] Załącznik nr 3 WZÓR – POUCZENIE O UPRAWNIENIACH OSOBY ZATRZYMANEJ NA PODSTAWIE ART. 15 UST. 1 PKT 3 USTAWY Z DNIA 6 KWIETNIA 1990 R. O POLICJI Załącznik 4. [WZÓR – PROTOKÓŁ POBRANIA WYMAZU ZE ŚLUZÓWKI POLICZKÓW OD OSOBY O NIEUSTALONEJ TOŻSAMOŚCI / OD OSOBY USIŁUJĄCEJ UKRYĆ SWOJĄ TOŻSAMOŚĆ] Załącznik nr 4 WZÓR – PROTOKÓŁ POBRANIA WYMAZU ZE ŚLUZÓWKI POLICZKÓW OD OSOBY O NIEUSTALONEJ TOŻSAMOŚCI / OD OSOBY USIŁUJĄCEJ UKRYĆ SWOJĄ TOŻSAMOŚĆ Załącznik 5. [WZÓR – PROTOKÓŁ POBRANIA OD OSOBY WYMAZU ZE ŚLUZÓWKI POLICZKÓW W CELU IDENTYFIKACJI OSOBY ZAGINIONEJ / ZWŁOK O NIEUSTALONEJ TOŻSAMOŚCI] Załącznik nr 5 WZÓR – PROTOKÓŁ POBRANIA OD OSOBY WYMAZU ZE ŚLUZÓWKI POLICZKÓW W CELU IDENTYFIKACJI OSOBY ZAGINIONEJ / ZWŁOK O NIEUSTALONEJ TOŻSAMOŚCI Załącznik 6. [WZÓR – PROTOKÓŁ POBRANIA MATERIAŁU BIOLOGICZNEGO ZE ZWŁOK LUDZKICH O NIEUSTALONEJ TOŻSAMOŚCI] Załącznik nr 6 WZÓR – PROTOKÓŁ POBRANIA MATERIAŁU BIOLOGICZNEGO ZE ZWŁOK LUDZKICH O NIEUSTALONEJ TOŻSAMOŚCI Załącznik 7. [WZÓR – PROTOKÓŁ POBRANIA OD OSOBY WYMAZU ZE ŚLUZÓWKI POLICZKÓW W CELU IDENTYFIKACJI LUB WYKRYCIA SPRAWCY PRZESTĘPSTWA] Załącznik nr 7 WZÓR – PROTOKÓŁ POBRANIA OD OSOBY WYMAZU ZE ŚLUZÓWKI POLICZKÓW W CELU IDENTYFIKACJI LUB WYKRYCIA SPRAWCY PRZESTĘPSTWA

art 15 ust 1 ustawy o policji